Dr Nor Hazwani Ahmad
Kluster Sains Onkologi Dan Radiologi, Institut Perubatan dan Pergigian Termaju (IPPT), USM
Artemisinin telah ditemui pada tahun 1971
dan merupakan sebatian yang diperoleh daripada tumbuhan Artemisia annua.
Artemisinin telah disyorkan oleh Organisasi Kesihatan Sedunia dalam kombinasi
dengan ubat antimalaria lain untuk merawat strain rintang dadah Plasmodium
falciparum, malaria serebrum dan malaria di kalangan kanak-kanak. Dalam
usaha untuk meningkatkan bioavailabiliti dan keberkesanan artemisinin, beberapa
derivatif telah disintesis seperti dihydroartemisin iaitu laktol terkurang yang
lebih aktif tetapi kurang stabil dari segi haba berbanding artemisinin; dan artesunat
yang lebih aktif dan kurang toksik daripada artemisinin. Semua terbitan ini
tergolong dalam keluarga besar sebatian artemisinin atau terbitan seperti
artemisinin yang berkongsi jambatan endoperoksida dan mengekalkan sebahagian
daripada sifat farmakologi artemisinin. Berdasarkan aktiviti sitotoksik mereka
terhadap Plasmodium falciparum, artemisinin dan derivatif separa
sintetiknya telah menunjukkan hasil yang memberangsangkan apabila dikaji secara
in vitro sebagai ubat antikanser dan antivirus.
Dalam beberapa kajian yang telah dijalankan,
artemisinin telah terbukti dapat menukar sel kanser yang tahan kepada sel
kanser yang sensitif, istilah yang dipanggil kemosensitisasi. Satu kajian telah
mendapati bahawa artemisinin, artesunat dan dihydroartemisinin, apabila
digabungkan dengan doxorubicin dan pirarubicin, dapat meningkatkan
sitotoksisiti mereka terhadap titisan sel leukemia K562/ADR P-glycoprotein-overexpressing,
dan titisan sel kanser paru-paru sel kecil GLC4/ADR MRP1-overexpressing.
Sesetengah derivatif artemisinin juga telah terbukti dapat menghalang P-glycoprotein
dalam sawar darah otak (blood brain barrier), dan menunjukkan ia berpotensi
untuk terapi kanser otak. Kajian yang dilakukan oleh Wang dan rakan-rakan telah
melaporkan bahawa artesunat memekakan sel kanser ovari terhadap cisplatin
melalui pengawalan rendah RAD51, protein yang membaiki pecahan rantai ganda
DNA, dan menghalang pembentukan klonogenik sel kanser tersebut. Selain itu,
kajian oleh Hou dan rakan-rakan telah melaporkan bahawa tanpa mengira status
p53 dalam sel hepatoma, artemisinin, dan derivatifnya terbukti sebagai agen
kemosensitisasi yang kuat. Kajian ini telah disokong oleh banyak kajian lain
yang telah melaporkan artemisinin sebagai agen kemosensitisasi.
Terdapat pelbagai laporan penyelidikan yang
telah mendapati artesunat dapat menjalankan aktiviti antikanser. Artesunat ialah
artemisinin semisintetik larut air dengan sifat farmakokinetik yang lebih baik
dan telah disyorkan oleh Organisasi Kesihatan Sedunia sebagai rawatan utama
untuk malaria. Walaupun mekanisme artesunate dalam menghalang pertumbuhan
kanser tidak difahami sepenuhnya, namun terdapat teori yang mencadangkan besi
ferus merangsang pembentukan radikal sitotoksik. Kajian sebelum ini telah
menunjukkan bahawa menyekat reseptor transferrin dalam sel karsinoma
hepatoselular oleh antibodi monoklonal tertentu dapat membatalkan aktiviti antikanser
artesunat. Oleh kerana hati berfungsi sebagai tempat pengumpulan besi,
metabolisme artesunat sangat aktif dalam hepatosit. Tambahan pula, pertumbuhan sel
karsinoma hepatoselular memerlukan metabolisme besi yang tinggi, dan menunjukkan
peningkatan ekspresi reseptor transferrin. Oleh kerana reseptor transferrin
bertanggungjawab untuk pengambilan dan pengawalan besi intrasel, artesunat
mungkin mempunyai keberkesanan yang lebih besar dalam sel karsinoma
hepatoselular.
Secara amnya, mekanisme antikanser oleh derivatif
artemisinin yang telah dilaporkan termasuklah induksi apoptosis melalui
penjanaan spesis oksigen reaktif, kesan perencatan angiogenesis, perencatan
pengaktifan faktor-1? (HIF-1?) yang boleh disebabkan oleh hipoksia oleh
penjanaan ROS, dan kecederaan DNA langsung. Menariknya, Eling dan rakan-rakan
telah melaporkan bahawa artesunat telah mengaktifkan feroptosis dalam sel
adenokarsinoma pankreas. Singh dan Verma telah melaporkan kes pesakit dengan
karsinoma laring sel skuamosa. Pesakit telah dirawat selama lima belas hari
dengan 60 mg dos intramuskular artesunat setiap hari diikuti dengan 50 mg
artemisinin oral selama sembilan bulan. Selepas dua bulan rawatan, mereka
melaporkan pengurangan sebanyak 70% tumor, serta pemulihan drastik disfagia dan
disfonia pesakit. Dalam ujian klinikal yang dijalankan oleh Zhang dan rakan-rakan,
121 pesakit kanser paru-paru bukan sel kecil telah dikaji. Satu kumpulan
menerima rawatan konvensional vinorelbine dengan cisplatin manakala kumpulan
kedua menerima rawatan yang disebutkan sebelum ini ditambah artesunat intravena
selama lapan hari. Pemerhatian menunjukkan peningkatan kawalan penyakit dalam
kumpulan yang menerima rawatan konvensional bersama artesunat sebanyak 88.2% berbanding
kumpulan yang menerima rawatan konvensional sahaja iaitu sebanyak 72.7%. Ini
memberi gambaran bahawa artesunat mempunyai kesan antikanser yang memberangsangkan.
Namun begitu, penyelidikan yang lebih terperinci perlu dilaksanakan untuk
membuktikan keberkesanan artesunat sebagai antikanser. Aplikasi artesunat sebagai
antikanser memberi kelebihan kerana sifat kimia serta tindakbalas farmakologi
telah diketahui dan dilaporkan sejak berpuluh tahun dahulu.
1. Vandewynckela Y, Laukensa L, Geertsa A, Vanhoveb C, Descampsb B, Collea I, Devisschera L, Bogaertsa E, Paridaensa A, Verhelsta X, Van Steenkistea C, Libbrechte L, Lambrecht BN, Janssensc S, Van Vlierberghea H (2014). Therapeutic effects of artesunate in hepatocellular carcinoma: repurposing an ancient antimalarial agent. European Journal of Gastroenterology & Hepatology, 26: 8.
2. Yao Y, Guo Q, Cao Y, Qiu Y, Tan R, Yu Z, Zhou Y, Lu N (2018). Artemisinin derivatives inactivate cancer associated fibroblasts through suppressing TGF-? signaling in breast cancer. Journal of Experimental & Clinical Cancer Research, 37:282
3. Wang B., Hou D., Liu Q., Wu T., Guo H., Zhang X., Zou Y., Liu Z., Liu J., Wei J., et al (2015). Artesunate sensitizes ovarian cancer cells to cisplatin by downregulating RAD51. Cancer Biol. Ther, 16:1548–1556.
4. Hou J., Wang D., Zhang R., Wang H (2008). Experimental therapy of hepatoma with artemisinin and its derivatives: In Vitro and in vivo activity, chemosensitization, and mechanisms of action. Clin. Cancer Res, 14:5519–5530.
5. Sun X, Ou Z, Chen R, Niu X, Chen D, Kang, R, Tang D (2015). Activation of the p62-Keap1-NRF2 pathway protects against ferroptosis in hepatocellular carcinoma cells. Hepatology, 63(1):173-84.
6. Eling N, Reuter L, Hazin J, Hamacher-Brady A, Brady NR (2015). Identification of artesunate as a specific activator of ferroptosis in pancreatic cancer cells. Oncoscience, 2:5.
7. Zhang P., Luo H.S., Li M., Tan S (2015). Artesunate inhibits the growth and induces apoptosis of human gastric cancer cells by downregulating COX-2. OncoTargets Ther, 8:845–854.
Penulis Artikel
Dr Nor Hazwani Ahmad
Afiliasi:
Kluster Sains Onkologi dan Radiologi, IPPT, USM
Bidang kepakaran:
Biologi Kanser